Een jaar Amerika!

Een jaar Amerika!

Het gaat allemaal sneller dan verwacht. Vandaag zit ik al weer een jaar in Amerika als voetbaltrainer. Dat de tijd zo snel gaat, is natuurlijk alleen maar mooi. Want dat houdt in dat je het meestal goed naar je zin hebt. Na een jaar kan ik terug kijken op een mooie tijd die ik hier al heb gehad. Zoals iedereen, heb ik ook wel eens het gevoel gehad van ‘’ och was ik maar weer in Nijverdal’’.. ‘’Gelukkig ‘’ overheerst dat gevoel nog niet. Zodra er dat mocht komen dan is het ticket snel geboekt. Na een jaar ( wat overigens vanochtend slecht begon…mn laptop is gecrasht… Dus enkele foto’s en bestanden ben ik wel kwijt…) ga ik terug en vooruit kijken:
Natuurlijk was de dag dat ik vetrok wel heel apart, weet nog goed, dat Frank, Sander, Jan, Elly en Marinus vroeg uit de veren waren gekomen om mij ajuus te zeggen. Voor mij was het allemaal wel erg spannend, voor de 1e x alleen reizen, door die kl#ten douane. Maar goed dat ging allemaal goed.
Een ding weet ik wel zeker in de toekomst, dit ga ik zeker vaker doen. Probeer wat meer van de wereld te gaan zien. Als het ff kan zit ik met de wk van 2010 in Zuid Afrika, want dat is voor mij nu wel een streven geworden.
Het eerste seizoen ‘’springseason’’ als trainer vond ik voor mezelf niet echt een success. De teams die ik trainde waren van een vreemde club, weinig organisatie, weinig talent. Ook in die periode had ik nog niet de beschikking over een auto/rijbewijs wat het allemaal niet makkelijker maakte.
Mocht ik ooit weer bij een Ned club aan het ‘’werk’’ gaan, dan wil ik vantevoren eerst weten of de organisatie goed zit. Het ‘’gebrek’’ aan talent zou ik voor lief nemen, dat valt altijd bij te schaven..
De vrije dagen in Amerika zijn wat dat betreft wel erg leuk geweest. In het begin had ik het geluk dat ik op dezelfde dag vrij was als Lydia. Vele donderdagen zijn we er op uitgegaan om leuke dingen te doen. New York, de bios, het shoppen, en vele andere dingen. In de zomer had ik het geluk dat ik met Dennis en Erwin vrij was, deze vrije dagen werden heel anders ingevuld dan de voorgaande vrije dagen. Het strand, de kroeg, pretparken het kon vaak niet ‘’gek’’ genoeg. Van deze dagen heb ik allemaal erg genoten.
Genieten dat is een ding wat ik me zeker voorneem, de dingen die komen gaan, ga ik echt van genieten. Niet alleen van de vrije dagen met collega’s, maar de ‘’vrije tijd ‘’die ik heb wil ik meer gaan genieten door meer van Amerika te zien.
Men zegt altijd; ‘’ voor je het weet is het voorbij’’! Nou zo is het ook, niet alleen de vrije dagen, maar ook een jaar Amerika is zo voorbij.
Enkele hoogtepunten hier waren toch wel, mijn verjaardag in Houlihan’s met Dennis, Lydia, Emiel en Frenkie. De 10 dagen dat Bert en Verena hier waren. De beruchte stapavond/nacht met Dennis en Emiel in NY. En natuurlijk vele dingen meer, maar deze dagen schieten me als eerste naar binnen.
Het zomerseizoen was erg zwaar maar wel erg leuk. Alleen jammer was wel dat het DTS team waarbij ik zat al snel werd opgeheven. De kampen die we organiseren zijn de eerste weken nog wel vol te houden, maar an 8 a 9 weken hetzelfde programma te hebben gedraaid, is het wel wat moeilijker om vol te houden. In deze periode wel veel geleerd hoe met mensen om te gaan, want iedere week staat er een complete andere groep kinderen voor je neus, en die zijn echt niet allemaal hetzelfde.
Waar ik zelf de meeste voldoening uit heb gehaald is het Fall season. Hier begon ik met totaal nieuwe teams. Allerlei teams van diverse niveaus. Gelukkig is het commitment dat de meeste kids hebben is in de fall groter dan in de spring. Dus het niveau gaat ook sneller omhoog dan in het afgelopen seizoen. Elk team dat ik trained deed het erg goed in de competitie dus dat was ook een extraatje natuurlijk, winnen betekent toch vaak meer plezier en minder onenigheid.
De winter, jammer genoeg bijna geen teamtrainingen, veel trainers terug naar Ned, veel avonduren maken. De winter is een beetje zoals de zomer hier, op voetbalgebied dan. Het duurt allemaal net iets te lang. Gelukkig had ik samen met Marc een behoorlijk futsalteam, waarmee we toch de regionals haalden. Dit zorgde voor een aangename onderbreking. Nu deze week het springseason weer begint kijk ik terug op een redelijke winter, gelukkig ben ik hier ook nog 2 weken van weer even in Ned geweest. Wat overigens ook een heel erg leuke tijd was.
Het seizoen begint weer, heerlijk weer met teams stoeien, beter maken, resultaten halen en daar verder op borduren.
Verder borduren… Zoals de meesten wel weten heb ik voor een ‘’onbepaalde’’ tijd bijgetekent bij soccercenters, dat betekent niet dat ik achterover ga leunen. Natuurlijk wil ik op de hoogte blijven wat er in ned gebeurt op het gebied van voetbal, nieuws , roddels, interessante vacatures… Je weet maar nooit…
Een ding weet ik wel, is dat ik erg uitkijk naar 26 april de dag dat mijn ouders deze kant opkomen samen met mijn broertje en de vriendin. Dan kunnen zij eens kijken in wat voor een wereld ik hier leef . Ook kunnen zij dan de mensen ontmoeten met wie ik hier heel veel contact heb.
Hetzelfde kijk ik uit naar de zomer, ten eerste natuurlijk DTS, eindelijk weer met spellers werken die meer dan gemiddeld kunnen voetballen, heerlijk de weekeindes op pad met een team om wedstrijden te spelen. Ten 2e kan ik niet wachtem dat Frank en Sander deze kant op komen, ouderwets ouwehoeren met elkander. Is het nu een vakantie, visite…K weet het niet wat het zal gaan worden, maar 1 ding is zeker, leuk worden gaat het zeker weten!!

Voor de rest weinig meer te vertellen……

Kallum

Nico