eindelijk

Eindelijk dan maar weer…….


Mensen, hier dan eindelijk weer eens een update van mij.
Na een jaar ga je natuurlijk van alles voor de 2e keer meemaken, op werkgebied tenminste. Nu het seizoen hier bijna ten einde is kan ik wel concluderen dat het ‘’spring’’season niet mijn favoriet is. Voetbal is vaak niet de enige sport die de kinderen hier beoefenen, vaak moeten kinderen eerder weg bij trainen of komen niet opdagen vanwege een andere sport. Ook het weer is nog niet wat het moet zijn, dus wordt er her en der ook wel trainingen/wedstrijden afgelast.
In Ned. kijk ik natuurlijk met volle aandacht na allerlei nacompeties en spelerscarousellen. Hulzen heeft het goed gedaan met het behaalde kampioenschap, SVVN moet zich nog zien te handhaven. Veel meer woorden ga ik hier maar niet aan vuil maken, want over somiige situaties bij clubs kan ik mezelf zelfs hier in Amerika nog over opwinden.
Verschil in inzicht op een bepaald beleid...Tja.... klinkt bekend in de oren..... niet allen bij de clubs waar ik ‘’gewerkt’’ heb, maar nu ook bij Soccercenters. Samen met wat andere coaches proberen we langzamerhand wat veranderingen aan te brengen, al gaat dat niet erg gemakkelijk. Mensen werken niet mee, visie verschilt, andere mensen zijn weer bang voor hun eigen plekkie...dat soort dingen komen toch overal weer voor.
Evalueren moet je overal, met name jezelf. Doe ik het wel op de juiste manier, is dat team een andere manier van aanpak nodig??

Dit seizoen mag ik zeker niet gaan klagen over de prestaties die geleverd zijn door mijn teams, als alles goed gaat ( kan bijna niet meer mis) worden 3 van de 7 teams die ik train kampioen. De 2 teams die vorig seizoen zijn gepromoveerd blijven erin, en 2 teams draaien een beetje stroef in hun seizoen. Het mindere is alleen dat je hier try outs hebt. Spelen alle spelers in de herfst nog wel voor dezelfde club?? In ned gebeurt dit alleen bij de senioren, helaas is het hier het geval bij de jeugd. Sommige spelers, gaan hun geluk ergens anders beproefen. Of het verstandig is , weet ik dan weer niet... Vaak zit er een bepaalde fanatieke/gekke pappa/ mamma achter. Die alleen maar kijkt naar een bepaalde status. Dat spelers vertrekken naar ander clubs, kan natuurlijk ook aan de trainer/trainingen liggen? Ligt het aan de medespelers? Hebben spelers een daadwerkelijk niveau gehaald dat ze echt hoger op moeten/kunnen?
Bij sommige teams heb ik misschien wel meer dn het maximale eruit gehaald, maar andere teams waar je een ‘’mindere’’ click mee hebt, ga je ook minder voor, en heb ik niet het maximale uitgehaald.

Waar ik zelf helemaal maximaal voor wil gaan is het zomer select team ( DTS AZ) de voorbereiding tot nu toe 7 trainingen, gingen tot nu to erg goed. Er komt nog een camp week aan. In die week gaan we elke dag 2 uur trainen, dan moeten we met spelers die overal vandaan komen, klaar zijn voor diverse zomertoernooien. Op die toernooien komen we veel teams tegen die al het hele jaar samen zijn. Maar goed, wij zijn een selectteam, dr her en der wel een prijs gepakt moeten worden.

Wat voor mij zelf al een hele prijs was; het moment dat mijn ouders en broertje en de vriendin aankwamen in the USA. Zij zouden op het moment landen dat ik vrij zou zijn. Maar door een hele snelle vlucht kwamen zij eerder aan dan verwacht. Door een telefoontje van mn ma, ging ik nog sneller rijden in mn autootje. Gelukkig waren ze overal goed doorgekomen en kon voor hen de reis beginnen in Amerika.
De eerste paar dagen heb ik hun op een leuke manier New York laten zien. Na een aantal dagen bijna alle highlights gezien te hebben gingen zij door naar Washington en Niagara Waterfalls, om vervolgens weer terug te komen richting het strand bij ons in de buurt. Zodat ik nog een aantal dagen met hen kon doorbrengen.
Al met al een vreemde , maar heel erg leuke ervaring om mn ouders hier thuis te laten voelen. Het lijkt allemaal ver weg van huis, maar het voelde wel een beetje al thuis ..
Binnenkort zal u allen mn pa, ma, broertje wel spreken vraag hun naar hun ervaringen....maakt alles wat makkelijker.....

Nico