Afscheid nemen bestaat niet ?1?1?

Afscheid nemen bestaat niet!?!?

De laatste dagen staat hier bij SC vooral in het teken van trainers die vanwege hun visum terug moeten naar Ned. Deze week ben ik dan maar liefst 3 maal naar de airport gereden om trainers af te zetten. We nemen voor plus minus 7 weken afscheid van deze trainers.
Afgelopen week ook nog afscheid genomen van Marieke, zij komt ( voorlopig niet meer terug in Amerika) zij heeft haar ‘’contract’’ ingeleverd bij SC. In het weekend op een gepaste manier goedendag gezegd tegen Lydia. Onder het genot van sushi hebben we de afgelopen 7 a 8 maanden even doorgenomen wat we allemaal hebben meegemaakt.
Op de maandag zou ik haar en Appie wegbrengen naar het vliegveld. Maar op het afgesproken tijdstip was Appie niet bij SC. Raar, maar waar.... Toch maar de auto gepakt en Lydia weggebracht, een raar afscheid was het. Toch veel met elkaar omgegaan de laatste maanden/weken en dan gaat ze dr voor 7 weken vandoor. Maar wie weet komen we in die 7 weken elkaar nog tegen in Ned.?? Achteraf bleek Appie nog net op tijd weggebracht te zijn om het vliegtuig te halen.
De volgende dag was het de beurt aan Emiel. Na mijn fantastische ochtend met Itty Biddy Bal en Soccer Stepping Stones, kwam Dennis ook bij SC om samen met mij Dhr. Kramer weg te brengen. Gelukkig waren we op tijd vertrokken, want onderweg kwamer we langs een bar genaamd: Hooters... En ja , u raadt het al.....
Op woensdag was het vrij rustig, het is nu mijn vrije dag gedurende de winter. Weinig gedaan eigenlijk, uitgeslapen, de was gedaan enz.. ’s Avonds met Belli en Dennis op stap geweest. Eindelijk weer eens ouderwets stappen, na d nodige sapjes thuis gedronken te hebben gingen we maar op stap. Meteen al in de 1e kroeg blijven hangen , maar er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan.
De donderdagochtend was er niet echt eentje om naar huis te schrijven. Behoorlijk lui/moe/brak toch maar opgestaan. Het was vandaag een vrije dag, want het was Thanksgivings day. Daar hoort hier veel eten en drinken bij. Nadat iedereen weer bij was gekomen gingen we ons plan maar even trekken. Bij vele mensen waren we uitgenodigd, alleen op zo’n dag moet je ook keuzes maken.
Ons 1e adres was Jerry, een grote Ierse man die vaak bij SC komt. Met Dennis, Frenkie en Stephan reden in het begin van de middag naar zijn huis. Daar werden we open armen ontvangen door hem en zijn zoon. De vrouw stond in de keuken om al het eten klaar te maken voor al de gasten. Hij zelf ging ( ouderwets) in zn stoel zitten voor de mega grote TV om vervolgens zijn vrouw en kinderen aan het werk te zetten voor ons. We moesten natuurlijk wel genoeg te eten en te drinken krijgen. Heel lerg lang konden we niet blijven zitten, want we waren ook uitgenodigd bij onze Bazin. En tja daar kan je niet aan voorbij natuurlijk. Daar aangekomen, was en natuurlijk de traditionele kalkoen en nog veel meer lekker eten en drinken ( lees: biertjes). Na te veel gegeten te hebben, moesten we toch van haar afscheid nemen. Voor ons een voordeel dat er heel veel eten was overgebleven, want alle left-overs mochten we meenemen. Thuisgekomen vielen de oogjes al snel dicht.
De vrijdagochtend ging behoorlijk soepel moet ik zeggen. S ochtends snel een voetbalverjaardag geven, kids van 4 a5 jaar vermaken met voetbalspelletjes.. tja word er zelfs nog redelijk goed in, dat bleek ook wel uit de fooi die ik kreeg. $40 pour moi...lekker hoor. Dat geld komt mooi van pas, wat een paar duurdere dagen komen er aan, want Bert en Verena landen vanavond in New York. De komende week heb ik wat meer vrije tijd dan voorheen. Ja nog meer!! Deze week zal ik dus veel in Tha City zijn met hen, en ga deze week ook nog naar Washington met Bert en Verena. Dus mensen ben wat minder online te vinden, ga Amerika maar verder ontdekken. Volgende week vrijdag zal ik helaas al afscheid moeten nemen van hen, zij blijven dan nog even in Washington. Deze Meneer moet dan helaas weer aan het werk.
Mijn volgende verslag zal dan ook zeker gaan over de tijd dat zij hier zijn geweest. Wil eigenlijk nog veel meer dingen kwijt over de ‘’trainerscarroussel’’ , ‘’Sletjes’’, Vakantie in Ned’’, en nog veel meer , maar helaas geen tijd/ruimte meer voor. Voor vragen kunt u altijd mailen o.i.d.... Voor nu nemen we even afscheid.

We keep in touch, people!!!

Nico