The first, the last

The First, The last

Na zes weken Amerika, zijn er natuurlijk ‘’dingen’’ die je nog steeds voor de eerste keer moet doen, en ga je nadenken over de laatste dingen’’ die je hebt gedaan in Nederland.
Normaal is ook maar normaal, nieuwe ervaringen zijn altijd leuk. Tenminste, bijna altijd. Wat wel bijna normaal begint te worden zijn de overwinningen met het DTS team. Na vorige week weer eens gekeept te hebben en 7-2 gewonnen, werd het deze week tijd om in de spits te spelen tegen de medekoploper uit onze competitie. (bij gebrek aan beter), de eerste tien minuten ging het niet echt lekker, maar naarmate de wedstrijd vorderde ging het beter met mij. Uiteindelijk werd het 3-2 voor ons en stapte ik voor de eerste keer als topscorer van het veld. Een unieke ervaring.
Ook de eerste keer voor mij was het dat ik met een hetzelfde team 2 wedstrijden op 1 dag moest spelen. Met WSA Puma’s een meisjesteam U14 moesten we s ochtends tegen een team spelen dat uit New York kwam. Na een ongelukkige corner tegen kwamen we met 0-1 achter, niet veel aan de hand wij waren veel maar dan ook veel beter uiteindelijk wonnen we met pijn en moeite met 2-1. De avondwedstrijd tegen de koploper speelden we verdienstelijk gelijk met 0-0. Dus de eerste puntjes zijn binnen voor coach Nico, en gelukkig dacht er een moeder ook zo over en trakteerde het hele team op Brownies ( soort gebak) ( en ja Ko, qua gewicht kan ik het wel hebben hoor)
Vorige week woensdag, champions league, de laatste keer dat ik live zo’n wedstrijd heb gezien was nog in Nederland. Nu moet ik tijdens die wedstrijden vaak zelf ‘’werken’’. Maar goed de jongens die vrij waren, konden wel mooi kijken en nodigden ons uit om op woensdag na de tijd naar de kroeg te komen. Voor mij en Dennis werd het wel tijd voor ons eerste biertje, eindelijk. Alleen voor sommige collega’s had het beter hun laatste kunnen zijn ;)
Het werd een prachtige avond met Dennis, Emiel, Frenky and Lewis. Niet normaal. Als laatste de kroeg uit en for the First time, Dennis ergens achtergelaten op een of andere vage slaapkamer bij een meid thuis…
Donderdag, vrije dag. Had niet voor de eerste keer weer een afgesproken met Lydia om wat te gaan doen op onze vrije dag. Voor de eerste keer in een bioscoop gezeten hier in Amerika. Gelukkig waren we vroeg en konden we als eersten de zaal betreden. Maar na ons kwam helemaal niemand meer dus waren we ook meteen de laatsten.
Waar wij niet als eerste en als laatste kwamen was in de kerk. Nico en een kerk zullen de meesten wel denken, ja. ‘’Vroeger’’ was ik er ooit voor de laatste keer naartoe geweest, maar dit was de eerste keer dat ik zoiets aparts en moois heb meegemaakt in een kerk. Het was een kerk met allemaal donkere mensen, zo’n 600, die zoveel energie en alles uitstraalden. Wel vreemd want ik was 1 van 2 blanke mensen die er was. Dat zelfs ik, met mijn soepele lichaam ;) , voor de eerste keer helemaal loskwam in een kerk. Dansen, klappen, zingen echt van alles kwam er los. Prachtig.
Prachtig vond ik het ook dat ik Mn opa nog gesproken heb. Zoals velen weten gaat het niet erg goed met hem. Moet nu vaak terugdenken aan de laatste keer dat ik bij hem was. Het was dan ook voor het eerst dat ik me behoorlijk kloten voelde hier, zo ver van ‘’huis’’. Gelukkig heb ik z’n advies opgevolgd en gewoon door moet gaan met waar ik mee bezig ben.
Als je dan zo terugkijkt op weer een ruime week Amerika, zijn er veel dingen die je voor de eerste keer doet, maar daarbij vaak terugkijkt op dingen die je voor de laatste keer hebt gedaan. Soms blijft het bij de eerste keer, en is het meteen de laatste keer.
Dit is zeker niet de laatste keer dat ik verslag schrijf er komt zeker een vervolg, want er zijn nog genoeg ervaringen die ik hier voor de eerste keer wil meemaken. Die wil ik u allen niet onthouden, dus houd deze site in de gaten voor de volgende update!

Er zijn inmiddels al weer veel meer dingen gebeurd maar daar is geen tijd/ruimte voor om allemaal te beschrijven.

Groeten

Nico